نقش آیات مرتبط با آفرینش انسان در کمال او در ساحت شناختی با تاکید بر دیدگاه علامه مصباح یزدی

آیات قرآن نقشی بی بدیل در هدایت انسان به سوی کمال و سعادت دارند. هر دسته از آیات، بخشی از این هدفرا تامین میکنند. این مقاله با رویکردی توصیفی تحلیلی به روش تفسیر موضوعی نقش آیات آفرینش انسان را در -کمال او در ساحت بینشی با تاکید بر دیدگاه آیتالله مصباح یزدی بررسی میکند. حاصل بررسی نشان میدهد کهاز دیدگاه این اندیشمند فرزانه آیات آفرینش انسان با ارتقای خودشناسی و خداشناسی، زمینه رسیدن انسان را بهقرب الهی فراهم میکنند. این آیات از سویی با شناساندن فطرت الهی و جایگاه والای انسان در نظام آفرینش، او رابه سمت شکوفایی استعدادهای فطری و نیل به جایگاه ارزندهاش در نظام هستی سوق میدهند و از سوی دیگر بابیان حقارت و پستی ماده آفرینش و ضعف و خردیاش در بدو خلقت، از سرکشی دربرابر خداوند متعالبازمیدارد و به تلاش برای سیر به سوی کمال و سعادتش وامیدارد؛ همچنین این آیات با شناساندن و یادآوریصفات الهی مانند ربوبیت، الوهیت، علم و قدرت الهی او را به سوی توحید و یکتاپرستی و باوری استوار بهرستاخیز سوق میدهند و از این رهگذر او را به سمت کمال و قرب الهی رهنمون میسازند.