پاک‌سازی و بازچرخانی آب و خاک‌های آلوده به مواد نفتی با استفاده از باکتری‌های بومی

از آنجایی که تولید انرژی های تجدیدپذیر، وابستگی زیادی به شرایط اقلیمی دارد ذخیره سازی و حفظ منابع انرژی تجدید پذیر از اولویت برخوردار است. امروزه آلودگی‌های نفتی یکی از معضلات مناطق نفت خیز خوزستان محسوب‌می‌شود. یکی از روش‌های موثر در پاک‌سازی و بازچرخانی منابع آب و خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی زیست پالای می‌باشد.. این تحقیق در سایت حفاری 479 مارون در سال 1401 اجرا گردید. پس از نمونه گیری از پسماندهای قدیمی نفتی، جداسازی، غربال‌گری و غنی‌سازی باکتری‌های تعلیق شکن( مولد بیودمولسیفایر) که توانایی اتصال به هیدروکربن هایی نفتی را دارند، انجام و باکتری های دارای بهترین توان اتصال به کربن و قلیا دوست، شامل دو گونه باسیلوس و سودوموناس انتخاب گردیدند. پس از تلقیح باکتری‌ها در تیمارها، شمارش جامع میکروبی و روند تغییرات کربن، ازت و هیدروکربن های نفتی انجام شد. نتایج بیانگرکاهش شدید میزان tph و نسبت cn در تیمارها بود. در بحث فلزات سنگین نتایج بیانگر عدم وجود یا میزان بسیار کم این عناصر نسبت به شاخص‌های استاندار می‌باشد. مهترین محدویت این خاک ها پس از پالایش میزان شوری بالای آنها است لازم است که این خاک‌ها آبشویی شوند از سوی دیگر حدود 90 درصد آب مصرفی در عملیات حفاری چاه های نفت نیز با این روش پاکسازی و مجددا در چرخه حفاری بکار گرفته می شود.