ارزیابی جامع زیست محیطی سیستم‌های استحصال آب باران: مطالعه مروری

امکان سنجی نصب سیستم های جمع ­آوری آب باران در ساختمان ­ها معمولاً بر اساس تحلیل­ های اقتصادی تعریف می­شود. در این پژوهش، مطالعات مربوط به مصرف آب در ساختمان‌ها، استفاده از آب باران و ابزارهای ارزیابی زیست‌محیطی را برای ارزیابی تاثیر برداشت آب باران بر محیط‌زیست مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعات ارزیابی چرخه حیات، ارزیابی هزینه چرخه حیات و مدل­ سازی بیلان آب در مدیریت آب شهری استفاده شده است شناسایی مصارف نهایی آب در ساختمان ­ها پتانسیل بالایی برای صرفه­ جویی در آب آشامیدنی از طریق منابع جایگزین (مانند استفاده از آب باران برای مقاصد غیر شرب) نشان داد. اکثر مطالعات بررسی شده پتانسیل صرفه ­جویی در مصرف آب آشامیدنی را بین 20 تا 65 % نشان دادند. علاوه بر این، نتایج پژوهش ­های اخیر نشان داد که سیستم­ های برداشت آب باران ممکن است حجم رواناب را از 13 به 91٪ کاهش دهد. با این حال، سایر منافع و اثرات احتمالی سیستم­ ها بر جریان آب و محیط زیست باید علاوه بر پتانسیل برای برداشت آب باران ارزیابی شود.. اکثر مطالعات پیرامون چرخه حیات گزارش کردند که سیستم­ های استحصال آب باران عملکرد زیست محیطی بهتری نسبت به سیستم­ های متمرکز دارند. روش تعادل آب ممکن است به طور موثر تاثیراتی را که این سیستم ها بر چرخه آب ایجاد می کنند تعیین کند. استفاده از ارزیابی چرخه حیات و روش تعادل آب با هم برای ارزیابی سیستم­ های استحصال آب باران در محیط شهری ضروری است.