بررسی تغییرپذیری مکانی فرسایش پاشمانی در بخشی از مراتع زاگرس

فرسایش پاشمانی اواین فرآیند شروع فرسایش آبی که در نتیجه آن هدر رفت خاک و انتقال رسوب صورت می پذیرد. تغییر کاربری اراضی منجر به افزایش فرسایش پاشمانی می گردد. هدف از این پژوهش بررسی تغییرپذیری مکانی فرسایش پاشمانی خاک در اراضی تخریب شده می باشد. ویژگی های خاک عبارتند از کربن آلی خاک، کربنات کلسیم خاک، توزیع اندازه ذرات خاک، پایداری خاکدانه و ویژگی های توپوگرافی شامل شیب، ارتفاع از سطح دریا، شاخص رطوبت و شاخص تجمع جریان می باشد. میزان فرسایش پاشمانی با استفاده از دستگاه پاشمانی چندمتغیره اندازه گیری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری و زمین آماری استفاده گردید و از روش کریجینگ معمولی برای پهنه بندی فرسایش پاشمانی و دیگر ویژگی ها استفاده شد. نتایج نشان داده است که توزیع مکانی فرسایش پاشمانی از مدل های کروی و نمایی پیروی می نماید. تغییر کاربری اراضی بر توزیع مکانی فرسایش پاشمانی تاثیر بسزایی داشته است.