استحصال آب باران از کاربری‌های مختلف شهری و استفاده در بخش فضای سبزشهری (مطالعه موردی: شهر لالجین)

یکی از مهمترین عوامل توسعه پایدار دسترسی به منابع آب است افزایش سریع جمعیت شهرنشینی و گسترش مداوم مناطق شهری باعث کاهش منابع آب در دسترس شده است و حدود دو سوم جمعیت جهان با مشکل کم آبی مواجه خواهند شد. هدف از این پژوهش استحصال آب از رواناب‌های تولیدی از کاربری های مختلف شهری و استفاده از این رواناب ها در بخش فضای سبز شهری است. برای این منظور شهر لالجین در استان همدان انتخاب گردید، در این منطقه مشکل پایین رفتن سطح سفره‌های زیرزمینی وجود دارد و استفاده از رواناب حاصل از باران می‌تواند کمک زیادی به حفظ منابع آب کند. در این پژوهش مساحت کاربری‌های مختلف همراه با ضریب رواناب و میزان تولید رواناب هر کاربری محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با ذخیره آب باران و رواناب تولید شده در بخش مسکونی شهر و ذخیره آن در منابعی در نقاط مختلف می‌توان نیاز آبی فضای سبز شهری را در فصل‌های تابستان و پاییز تامین نمود.