تعدیل حدهای اقلیمی با استفاده از اشباع چرخه آب

مقاله حاضر با هدف تبیین راه‌حل اساسی و اصلی برای غلبه بر حدهای اقلیمی از جمله، افزایش یا کاهش بیش از حد دما، بارش، رطوبت و به‌تبع وقوع فرآیندهای حدی مثل سیل و خشکسالی با استفاده از اشباع چرخه آب تدوین شده است. همان‌گونه که بر همگان آشکار شده است، در حال حاضر، حدهای آب و هوایی مشکل اصلی اقلیمی برای بشریت هستند. شهر‌ها در حال تبدیل شدن به جزایر گرم شهری هستند و در آن چتر گرم اقلیمی در حال رشد است. سرعت رواناب‌ ناشی از سیل‌های شهری در حدی است که می‌تواند به ساختمان‌ها و زیرساخت‌های مهم آسیب وارد کند یا آن‌ها را از بین ببرد. از اواسط قرن بیستم تغییرات بسیاری در وقایع حدی آب و هوایی و حوادث مرتبط با اقلیم مشاهده شده است. استنباط می‌شود که تغییر جهانی اقلیم نتیجه فعالیت‌های بشر در زمان انقلاب صنعتی است. با وجود همه چالش‌های موجود مرتبط با ارتباط انسان و اقلیم، اعتقاد بر این است که آب می‌تواند حدهای حرارتی بین روز و شب، فصول و مناطق مختلف را متعادل کند. سامانه‌های جمع‌آوری آب باران با هدف مهار سیل‌های شهری، صرفه‌جویی در آب شهر و ایجاد یک خرد‌ اقلیم بهتر در شهر، در روند باز توسعه مجدد شهری در مقیاس بزرگ قابل استفاده هستند. بخار آب، یکی از گسترده‌ترین گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر است. غلظت آن در جو کاملاً متغیر است، اما معمولاً بین یک تا چهار درصد (در مقایسه با غلظت دی‌اکسیدکربن که 0386/0 درصد است) در نوسان است. هر چه آب زیادی در اتمسفر وجود داشته باشد، تاثیر آن بر میزان درجه حرارت و تقلیل اختلاف آب و هوا بیش‌تر خواهد بود. اگر آب کم‌تر در اتمسفر وجود داشته باشد، ضریب تاثیر آن بر دما کم‌تر خواهد بود و اختلاف بین حدهای آب و هوایی تشدید می‌شود. شرایط گرمایی شدید معمولاً در جایی‌که آب در خاک و اتمسفر کم باشد، غالب است. آب و بخار آب به‌طور قابل توجهی اقلیم کره زمین را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علی‌رغم این واقعیت، نقش آن در اتمسفر، یکی از مسائلی است که به‌ندرت مورد تحقیق و بحث قرار گرفته است. مناطق دارای آب باران جمع‌آوری شده، به‌صورت حرارتی و اقلیمی تثبیت شده و حدهای آب و هوایی، به‌ویژه سیل و خشکسالی را کاهش خواهند داد. افزایش ظرفیت نگه‌داشت آب در زمین و جمع‌آوری بارش در مکان‌هایی که در آن‌جا می‌بارد، خود از جمله موثرترین اقدامات ضد سیل است. این اقدامات هم‌چنین برای احیاء احتمالی مناطق نیمه‌بیابانی و بیابانی از طریق آب باران کاربرد دارند. در واقع، اصل اولیه تسهیل نفوذ آب به خاک، اشباع خاک و ایجاد ذخایر آب‌های زیرزمینی و سطحی است و به این‌ترتیب رشد گیاهان را افزایش می­دهد که به‌عنوان دریچه اقلیم‌سازی بین خاک و اتمسفر عمل می‌کند.