نمود بصری گیاهان در شعر شهریار

در دوره معاصر با وجود ازدیاد هنرمندان و تنوع و فراهم بودن امکانات و راه‌های ارتباطی و آموزشی نوعی گسستگی در روند تصویرسازی بوجود آمده است. یکی از منظومه‌هایی دارای پتاسیل بالا برای تصورسازی که با توجه به بازنمایی‌های بدیع از طبیعت سروده شده است، منظومه حیدربابای شهریار می‌باشد، شهریار به عنوان یکی از مشهورترین غزل سرایان معاصر مطلوب خاص وعام است. شناخت ویژگی های این مجموعه جهت ارائه تصاویر مناسب تر از گیاهان، ما را به این پرسش می رساند که نمود بصری گیاهان در شعر شهریار به چه گونه ای بوده است؟ روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تطبیقی بوده ، نیز از نظر شیوه توصیفی - تحلیلی(موردی) می باشد.روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی، با فیش برداری و کارت مشاهده بود. جامعه آماری، اشعار شهریار، نمونه موردی آن، منظومه حیدربابایه سلام وی و روش نمونه گیری تصادفی می باشد. در مطالعه حیدربابا و اشعار شهریار آن‌چه توجه را بیشتر جلب می‌کند نگاه لطیف و دقیق او به طبیعت است، توجه او به درختان، گیاهان، نوعی دقت نظر است که در دیگران کمتر دیده می‌شود. فضای خیال انگیز موجود در اثر و استفاده از خاطرات کودکی شاعر، همواره چراغ راهی جهت تصویرگری این مجموعه بوده است