تحلیل زیبا شناسی تشبیه در اشعار ابن المعتز

تشبیه از جمله تصویرهای هنری است که شاعر با استفاده از تجربه ی شعوریه در ذهن ایجاد می کند و با قوه ی تعبیریه آن را بیان می کند. ابن المعتز از جمله شاعران دوره ی عباسی است که در اشعار خود از تصویر تشبیه استفاده کرده است. تشبیهات ابن المعتز، ترجمانی از روحیات و انگیزه‌های خاص شخصیتی او به حساب می‌آید و در بسیاری از آن ها به جنبه حسی بودن آن پرداخته و در این قسم، دارای حسی قوی در کشف روابط پنهان میان اشیاء است. این شاعر عناصر تصویرگری‌های خویش را از طبیعت و محیط پیرامون و زندگی خویش می‌گیرد و آن را با عواطف و احساسات، در نهایت سادگی و روشنی، بدور از تکلّف و تصنّع می آمیزد. تحرک و پویایی اشعار ابن المعتز ناشی از کاربرد تشبیه در آن است؛ چرا که به کارگیری تشبیه مستلزم استعمال افعال است و همین کاربرد افعال سهم عمد ه ای در حرکت و جنبش تصویرها دارد. کاربرد تشبیه در اشعار شاعر عباسی باعث شفافیت بیشتری در تصویر های هنری او شده و سبب درک بهتر اشعار او برای خواننده می شود. در این پژوهش با رویکرد توصیفی و تحلیلی به تحلیل زیبا شناسی تشبیه در اشعار ابن المعتز می پردازیم.