بررسی رابطه ی استعاره و اسطوره در ادبیات ایران و جهان

ما می‌توانیم اسطوره‌ها را به گونه‌ای تفسیر کنیم که استعاره‌ها تفسیر می‌شوند، و فرصت‌های جدیدی را برای بازسازی جهان‌های نمادین بر اساس استعاره‌های ریشه‌ای که توسط اسطوره‌های روایی رنگ‌آمیزی شده‌اند، می‌گشایند. این نتیجه توسط دوتی که از اسطوره به عنوان استعاره صحبت می کند و نقش اسطوره نگار را به عنوان افشای و کشف قدرت های استعاری بیان اساطیری می داند و گرونوالد که اسطوره را به عنوان «استعاره شاعرانه» می داند، پشتیبانی می شود. . آرمسترانگ موافق است که «اسطوره‌ها قرار نبود به معنای واقعی کلمه در نظر گرفته شوند، بلکه تلاش‌های استعاری برای توصیف واقعیتی بودند که بیش از حد پیچیده و گریزان بود که نمی‌توان آن را به روش دیگری بیان کرد. ما در این مقاله به بحث و بررسی در خصوص رابطه استعاره و اسطوره در ادبیات ایران و جهان پرداخته ایم