بررسی رابطه هوش هیجانی و سازگاری شغلی معلمان با کیفیت زندگی کاری با در نظر گرفتن نقش میانجی رضایت شغلی معلمان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی و سازگاری شغلی معلمان با کیفیت زندگی کاری با در نظر گرفتن نقش میانجی رضایت شغلی در معلمان مقطع متوسطه شهرستان ایذه است. بر این اساس هوش هیجانی و سازگاری شغلی به عنوان متغیر مستقل و کیفیت زندگی کاری به عنوان متغیر وابسته و رضایت شغلی به عنوان متغیر میانجی مورد سنجش قرارگرفته است. به همین منظور و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش یک پرسشنامه مشتمل بر 47 سوال بر اساس طیف لیکرت طراحی و در بین 186 نفر معلمان مقطع متوسطه شهرستان ایذه توزیع و تکمیل و جمع آوری شد. پایایی این پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ و با مقدار 0.745 مورد تایید قرار گرفت. نرمال بودن مولفه های پژوهش با آزمون کولموگروف اسمیرنوف اثبات گردیده سپس با بهره‌گیری از رویکرد دو مرحله‌ای مدل‌سازی معادلات ساختاری، ابتدا با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، برازش مناسب مدل پیشنهاد شده برای اندازه‌گیری این متغیرها بررسی و تایید شد. پس از تایید مدل اندازه‌گیری، در مرحله دوم مدل ساختاری جهت بررسی برازش مدل پیشنهادی پژوهش و آزمون فرضیه‌های پیشنهاد شده بکار گرفته شد، با توجه به نتایج مدل معادلات ساختاری برازش مناسب مدل پیشنهادی تایید شدند با آزمون فرضیه ها و تائید تمامی آنها می توان اذعان نمود که هوش هیجانی و سازگاری شغلی معلمان و رضایت شغلی با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معنا داری دارد