مشکلات موجود بر سر راه اعمال اصل همکاری بین ‌المللی در مبارزه با ویروس کرونا و ارائه راهکارهای اجرایی

شیوع ویروس کرونا در جهان باعث ایجاد مباحث جنجال برانگیز و نوینی در تمامی مباحث علمی شده است‌. در این مقاله برانیم تا ضرورت بررسی همکاری و همبستگی حداکثری جوامع انسانی در مقابله با اپیدمی فراگیر 'کرونا' که کم از جنگ و عواقب آن، پیامد ندارد، بررسی کنیم‌. در این راستا پاسخگویی به این پرسش اساسی که آیا اصل همکاری بین‌المللی مستلزم تعهد حقوقی برای کشورها در مبارزه با ویروس کرونا است یا این اصل صرفاً یک اصل سیاسی است؟ مساله اساسی پژوهش حاضر است. فرضیه اولیه برای این پرسش بدین صورت قابل طرح است که در منشور ملل متحد، اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی و منطقه‌ای، الزام دولت‌ها در رعایت بهداشت و سلامت عمومی مشاهده می‌شود. در این راستا دولت‌ها در پرتو اصل همکاری بین‌المللی، ملزم به اتخاذ اقداماتی در حوزه وسیعی شده‌اند که برخی از این تعهدات مستلزم اقدام فوری دولت‌هاست و برخی دیگر در طول زمان تحقق می‌یابند، از این رو اصل مزبور برای مقابله با ویروس کرونا فارغ از ابعاد سیاسی، مستلزم یک تعهد حقوقی است. در این مطالعه جمع‌بندی مطالب با روش کتابخانه‌ای و با توجه به مقاله‌های منتشرشده و قوانین مرتبط صورت خواهد گرفت‌.