پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس مطلوبیت اجتماعی و تربیت اخلاقی دانش آموزان مدارس متوسطه شهر نورآباد ممسنی

این مطالعه با هدف پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس مطلوبیت اجتماعی و تربیت اخلاقی دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهر نورآباد ممسنی انجام شد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر نورآباد ممسنی در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 460 نفر و حجم نمونه شامل 210 نفر دانش آموز بود، که به روش تصادفی طبقه ای و بر اساس جدول مورگان انتخاب شده بودند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (اون و فرامن، 1988)، مطلوبیت اجتماعی (پور محمدی و همکارن، 1398) و تربیت اخلاقی (گریگوری و همکاران، 1990) استفاده شد. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط صاحبنظران تایید گردید است و پایایی آن پس از اجرای آزمایشی بین 30 نفر از دانش آموزان به وسیله محاسبه آلفای کرونباخ برای سه پرسشنامه به ترتیب 82/0، 74/0 و 85/0 تعیین گردید. داده های گردآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفته‌اند و نرم افزار spssاستفاده شد. نتایج نشان داده است که رابطه معناداری بین تربیت اخلاقی، مطلوبیت اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مدارس دوره متوسطه دوم ممسنی وجود دارد و همچنین تربیت اخلاقی و مطلوبیت اجتماعی، پیشی بینی کننده خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بود.