نقش پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در رسیدگی به جرایم اطفال ونوجوانان

هدف از انتخاب این موضوع بررسی نقش پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در رسیدگی به جرایم اطفال ونوجوانان می باشد که به صورت توصیفی و تحلیلی انجام پذیرفت ،با توجه به سوالات مطرح شده چنین می توان نتیجه گیری نمود که پلیس متخصص کودکان و نوجوانان، گروهی از افراد پلیس است که برای شناسایی برخورد با کودکان و نوجوانان بزهکار آموزشها و دوره های خاصی را طی نموده است. حفظ حقوق شهروندی و انجام یک دادرسی عادلانه ضرورت تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در قانون دادرسی کیفری مصوب 1392 می باشد . پلیس می توان با استفاده از پیشگیری وضعی مانند گشت های پلیسی و پیشگیری اجتماعی مانند تعامل با مدارس نسبت به پیشگیری از جرم اقدام نماید . بازجویی و تحقیقات از اطفال در صورت امکان توسط ماموران انتظامی آموزش‌دیده زن انجام شود، سیستم قضایی ایران ظرفیت های لازم برای تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان را دارد، . بنا به ضرورت های یاد شده و نیز الزامی که در ماده 31 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 مقرر شده است، تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در نظام عدالت کیفری ایران انکار پذیر است.در خصوص پلیس ویژه اطفال و نوجوانان دو عامل تاثیر گذار است: نخست: از حیث ساختار و سازمان از دیدگاه درون و برون سازمانی باید وضعیت پلیس اطفال روشن گردد. براین اساس، الگوی انتخاب شده در این زمینه وابستگی پلیس اطفال به نیروی انتظامی به عنوان پلیسی تخصصی و آموزش دیده است. از حیثت برون سازمانی پلیس ویژه اطفال با سازمان های دولتی و مردم نهاد مرتبط به عنوان حلقه واسط عمل کرده و با مشارکت ان ها تلاش می کند که در حمایت از اطفال و نوجوانان اقدامات لازم و مفیدی را به عمل آورد. دوم، از حیث وظایف و اختیارات پلیس اطفال با بزرگسالان متفاوت است. داشتن رویکردی حمایتی، تقدم رویکردهای پیشگیرانه، تقویت رویکردهای مشاوره ای و مددکاری، توجه به اطفال و نوجوانان بزه دیده و در معرض خطر و نیز ارتباط منظم و هماهنگ با دیگر نهادهای رسمی و غیر رسمی از قبیل مدارس می تواند مهم ترین جهت گیری های مرتبط با پلیس ویژه اطفال به شمار رود.