اثربخشی طرح‌واره درمانی بر تعارضات زناشویی، تاب‌آوری و کاهش علائم عاطفی درهم شکستن در زوجین متقاضی طلاق

مقدمه: درگیری‌های زناشویی تا حدودی به دلیل اختلالات روانی زوجین، مسائل مربوط به فرزندان و دوره‌های طولانی افسردگی رخ می‌دهد که همگی ممکن است منجر به شکست رابطه و طلاق شوند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرح‌واره درمانی بر تعارضات زناشویی، تاب‌آوری و کاهش علائم عاطفی در هم شکستن انجام شد. روش تحقیق: تحقیق حاضر در زمره تحقیقات نیمه آزمایشی با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به کلینیک های مشاوره خانواده منطق 1 شهر تهران در سال 1401 بودند. نمونه آماری 36 نفر بود با روش نمونه‌گیری هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و به طور مساوی در دو گروه قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ کدام از مداخلات طرح‌واره درمانی را دریافت نکردند. اما گروه آزمایش تحت هشت جلسه 2 ساعتی مداخلات طرح‌واره درمانی گرفتند. به-منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که روش طرح‌واره درمانی سبب بهبود هر سه متغیر تعارضات زناشویی، تاب‌آوری و کاهش علائم عاطفی در هم شکستن گردید. نتیجه گیری: براساس یافته‌ها، طرح‌واره درمانی برای بهبود تعارضات زناشویی، تاب‌آوری و کاهش علائم عاطفی در هم شکستن توسط روانشناسان و پرستاران روان‌پزشکی پیشنهاد می‌شود.