پیش‏بینی افکار خودکشی براساس مهارت‏ های زندگی و حمایت اجتماعی ادراک ‏شده در دانشجویان دختر

این پژوهش با هدف پیش‏بینی افکار خودکشی براساس مهارت ‏های زندگی و حمایت اجتماعی ادراک ‏شده در دانشجویان دختر انجام شد. پژوهش توصیفی و مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی بود. تمامی دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در دانشگاه پیام ‏نور واحد درگز در سال تحصیلی 1400-1401 جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند، که با روش نمونه‏ گیری در دسترس و براساس فرمول تعیین حجم نمونه پلنت (8m + 50≤ n) تعداد 200 دانشجوی دختر به عنوان نمونه تعیین گردید. برای گردآوری داده‏ ها از پرسشنامه افکار خودکشی (بک، 1979 )، پرسشنامه مهارت ‏های زندگی (ساعتچی و همکاران، 1389) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1988) استفاده شد. تحلیل داده ‏ها با روش‏ های آمار توصیفی، آزمون پیش فرض ‏های آمار پارامتریک، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با نرم ‏افزار آماری spss نسخه 26 انجام شد. یافته ‏ها نشان داد که میانگین سن دانشجویان برابر با 64/25 سال و انحراف معیار برابر با 86/5 بوده است. 64 درصد (128 نفر) در دوره کارشناسی و 36 درصد (72 نفر) در دوره کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل بوده ‏اند. همبستگی بین نمره کل مهارت زندگی و هر یک از ابعاد آن با افکار خودکشی در دانشجویان دختر معکوس و معنادار بود (71/0-=r و 05/0>p). بین حمایت اجتماعی ادراک شده و ابعاد آن با افکار خودکشی دانشجویان دختر نیز همبستگی معکوس و معنادار بود (62/0-=r و 007/0>p). تحلیل رگرسیون به روش ورود همزمان نیز نشان داد که متغیرهای پیش‏بین با هم توان تبیین 38 درصد واریانس نمره افکار خودکشی در دانشجویان دختر را داشته ‏اند. بنابراین پیشنهاد می‏گردد روان‏شناسان، مشاوران، مددکاران اجتماعی و برنامه‏ ریزان حوزه سلامت، به منظور کاهش آسیب و ارتقای بهداشت روانی-اجتماعی دانشجویان و سایر گروه ‏های در معرض آسیب، برنامه ‏ریزی ‏های لازم جهت شناسایی عوامل خطرساز و راه ‏های پیشگیری از آن را در دستور کار خود قرار دهند.