بررسی خرابکاری رایانه ای در حقوق ایران و کنوانسیون جرایم سایبری

خرابکاری سایبری عنوان مجموعه ای از جرایم رایانه ای است که علیه تمامیت داده و سامانه های رایانه ای صورت می گیرند و در فضای سایبر خسارات فراوانی ایجاد می کنند. ارزش تمامیت داده و سامانه های رایانه ای یکی از مهم ترین اصول امنیت رایانه به شمار می آید که به حفظ موجودیت و یکپارچگی داده ها و سامانه های رایانه ای اشاره دارد. قانون جرایم رایانه ای ایران در جهت حمایت از این ارزش، موادی را به جرم انگاری جرایم علیه تمامیت داده و سامانه های رایانه ای اختصاص داده است. این مواد در دو عنوان تخریب داده ها و اخلال سامانه ای قابل جمع اند؛ تخریب داده ناظر به هر گونه ایراد آسیب غیر مجاز به داده های رایانه ای می باشد و اخلال سامانه ای ایجاد اختلال یا از کار انداختن سامانه ها را مورد مجازات قرار می دهد. بنابراین تخریب داده ها، اخلال سامانه ای، ممانعت از دسترسی و تروریسم سایبری از گونه های خرابکاری رایانه ای محسوب می گردند. با بررسی هایی که در این تحقیق صورت می گیرد محقق می گردد که تخریب سایبری ماهیتی متفاوت از تخریب سنتی دارد و این نکته با بررسی ارکان تشکیل دهنده ی این جرم و تبیین متفاوت بودن رکن مادی و سایر ویژگی ها روشن می گردد . بنابراین در این تحقیق در پی آنیم که با تبیین صحیح و روشن ارکان تشکیل دهنده ی این جرایم، روشنگر ابهامات پیرامون این موضوعات باشیم .