بررسی عوامل عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ورزش حرفه ‎ای استان چهارمحال و بختیاری

در دهه ‎های گذشته نوعی افزایش هوشیاری درباره ارزش موفقیت ورزش قهرمانی و حرفه ای در میان کشورها و دولت ها رخ داده است. در اغلب موارد، این موفقیت ها با توجه به ظرفیت آن‎ها در کمک برای رسیدن به گستره‎ای از اهداف ورزشی و غیر ورزشی منبعی ارزشمند شناخته شده ‎اند. برای ایالات‌متحده آمریکا، شوروی سابق و دولت های کمونیست اروپایی ورزش قهرمانی وسیله ‎ای برای نمایش برتری ایدئولوژیک بود و حتی برای آلمان شرقی سابق، ضمن کمک به ادعای حاکمیت این کشور، کاربردی مضاعف نیز داشت. اخیراً موفقیت در میدان‌های بین‌المللی ورزشی به دلیل ایجاد حس غرور ملی، ظرفیت سوددهی اقتصادی از طریق میزبانی رویدادهای مختلف و همچنین کاربرد دیپلماتیک کلی آن ارزش های مختلفی یافته است. امروزه، کشورها دریافته اند که توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای و بهره‌گیری از مزایای مستقیم و غیرمستقیم آن بدون برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری مناسب میسر نیست ؛ بنابراین ورزش قهرمانی و حرفه ‎ای نیز مانند هر نظام دیگری نیازمند تدوین اهداف کلان، راهبرد‎ها و برنامه‌های عملیاتی است تا ضمن آگاهی از مسیر حرکت بتواند از هرگونه دوباره‌کاری، بیراهه رفتن و به هدر رفتن منابع مالی، انسانی، فیزیکی و اطلاعاتی خود اجتناب ورزد. گستردگی فعالیت ‎های ورزش قهرمانی و حرفه ای ایجاب می‎کند تا نظامی جامع، راهبردی و مدون بر آن حاکم باشد. بر مبنای چنین برنامه جامعی ورزش قهرمانی و حرفه‌ای خواهد توانست بدون تاثیرپذیری از شرایط مدیریتی، حرکت توام با موفقیت خود را استمرار بخشد. زمانی که ماموریت‌ها، اهداف و مسیرهای تحقق آن‎ها مشخص باشد، طبعاً در حرکت سیستم یکپارچگی به وجود می‎آید و تغییر ناگهانی مدیر، همه حرکت ‎ها را متوقف نخواهد کرد. امروزه، سازمان های ورزشی مانند سازمان‌های غیرورزشی در معرض تغییر و تحولات محیطی و جهانی قرار دارند و با مسائل ویژه خود دست به گریبانند.