نقش سطح بیومتریال در فرآیند سیگنالینگ دهی سلول های سیستم ایمنی

دانشمندان زیست پزشکی از فرآیندهای شیمی موجود در طبیعت به عنوان الهام بخشی برای طراحی مواد زیستی و راه حل های درمانی یا جایگزین های بافتی، استفاده می کنند. در حالی که رویکردهای قابل توجهی به طراحی و اعتبار سنجی بیومواد اختصاص داده شده است، ماهیت تعاملات آنها با ریزمحیط زیستی اطراف معمولا نادیده گرفته می شود. این شکاف دانش می تواند به دلیل درک ضعیف ما از مسیرهای سیگنالینگ بیوشیمیایی با خواص فیزیکوشیمیایی بهینه، باشد. موفقیت پاسخ میزبان به بیومواد، که به عنوان زیست سازگاری شناخته می شود، در اصول شیمیایی به عنوان ریشه هر دو مسیر سیگنال دهی سلولی در بدن و نحوه طراحی سطح زیست ماده بستگی دارد. در این بررسی به مسیرهای انتقال سیگنال بیوشیمیایی یک ماده زیستی با تاکید بر فیزیکوشیمی سطح آن می پردازیم. از آنجایی که هدف ما نشان دادن نقش شیمی در تداخل بین ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی سطح و پاسخ‌های بدن است، مسیرهای اصلی انتقال سیگنال بیوشیمیایی درگیر در زیست سازگاری را به طور خلاصه برجسته می‌کنیم.