تاثیر سیستم‌های کنترل‌کننده‌ی نور روز بر کاهش خیرگی (نمونه‌ی موردی: ساختمان‌های اداری شهر اصفهان)

نورپردازی فضاهای داخلی ساختمان‌های اداری چنانچه به‌واسطه‌ی بهره‌گیری از نور روز باشد، با مزایای بسیاری برای ساختمان و کاربران آن همراه است. با این وجود سطوح بالای نور روز می‌توانند از طریق ایجاد کنتراست شدید و بازتاب‌های احتمالی بسیار، باعث ایجاد برخی ناراحتی‌های بصری در میان کاربران شوند که بارزترین آن‌ها خیرگی است. بدین‌ترتیب میزان حضور نور روز در فضا و چگونگی انتقال آن به کاربر، معرف کارآمدی بصری بوده و نیازمند توجه ویژه در حین طراحی جداره‌ی ساختمان و به‌طور ویژه، پنجره است. سیستم‌های کنترل‌کننده‌ی نور روز، چه به‌صورت سیستم سایه‌انداز، چه شیشه و چه ترکیبی از این دو، راهکاری معمارانه و ایستا جهت ممانعت از بروز ناراحتی‌های بصری و به‌طور خاص، خیرگی برای کاربران ساختمان‌های اداری است. این امر در اقلیم‌های چون اقلیم گرم و خشک که تابش شدید آفتاب از جمله مولفه‌های ذاتی آن‌ها است، شایسته‌ی مداقه و بررسی ژرف است. بر این مبنا، پژوهش حاضر به‌دنبال یافتن بهینه‌ترین پیکربندی سیستم کنترل‌کننده‌ی نور روز بوسیله سایه‏اندازها برای ساختمان‌های اداری شهر اصفهان در چهارجهت‌گیری اصلی است. یافته‌های پژوهش بیانگر تاثیر چشم‌گیر شیشه‌ی دوجداره‌ی رنگی (سبز)، پیکربندی‌های مختلفی از سایه‌انداز شانه تخم‌مرغی و ترکیبی از این دو در جهت‌گیری‌های مختلف است.