ارائه رویکردی نوین برای توسعه زنجیره تامین مواد اولیه لیگنوسلولزی برای صنایع (مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی)

وجود بیش از 224000 هکتار باغ سیب در کشور و لزوم هرس سالیانه این باغات به طور متوسط بیش از 100000 تن ضایعات لیگنوسلولزی تولید می‌کند و استفاده از این ضایعات چوبی در مناطقی مانند آذربایجان غربی از توجیه اقتصادی مناسبی برخوردار است. اما به توجه به مقیاس کوچک باغ‌ها، ایجاد شبکه‌ای هوشمند برای بالاتر بردن توجیه اقتصادی زنجیره تامین مواد لیگنوسلولزی از این منابع پراکنده، ضروری به نظر می‌رسد. در این تحقیق، زنجیره تامین نوآورانه مواد لیگنوسلولزی از مازاد سرشاخه‌های هرس سیب در استان آذربایجان غربی برای صنایع تبدیل مکانیکی و شیمیایی چوب مدنظر قرار گرفت. به‌منظور ارزیابی مدل دیجیتالی زنجیره ارزش مورد بررسی از نرم‌افزارsuperdecisions استفاده شد. به کمک این نرم افزار وزن مزیت ها (b)، فرصت ها (o)، هزینه ها (c) و ریسک‌ها (r) به دست آمد. در نهایت با توجه‌ به وزن هر یک از این شاخص‌ها، عملیاتی بودن و موثربودن مدل ارائه شده آزمون شد. با توجه ‌به اینکه حاصل‌ضرب مجموع وزن نهایی مزیت‌ها در فرصت‌ها 84/5 برابر حاصل‌ضرب مجموع وزن نهایی هزینه‌ها در ریسک‌ها بود، می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که مدل توسعه زنجیره تامین دیجیتال ماده اولیه لیگنوسلولزی حاصل از هرس سرشاخه‌های باغات سیب کاملاً توجیه‌پذیر است.

-

-