بررسی اثر فسفومولیبدیک اسید به عنوان انتقال دهنده حفره در سلول خورشیدی پلیمری

انرژی خورشیدی یکی از مهمترین منابع بی پایان انرژی قابل استفاده به شمار می آید. به منظور استفاده از این منبع انرژی تجدیدپذیر، می توان از سلول ها و پنل های خورشیدی بهره برد. از بین سلول های خورشیدی، سلول های خورشیدی پلیمری، ارزان قیمت، به صرفه و قابلیت ساخت به صورت انعطاف پذیر هستند. سلول های خورشیدی پلیمری از 3 لایه اصلی شامل لایه انتقال دهنده الکترون، لایه جاذب (فعال) و لایه انتقال دهنده حفره تشکیل می شوند. در این پژوهش، با هدف دستیابی به ساختاری با هزینه ساخت کمتر سلول خورشیدی و بررسی عملکرد فسفومولیبدیک اسید (pma) به عنوان لایه انتقال دهنده حفره انجام گرفت. در بسیاری از پژوهش ها، از مویبدنیوم اکسید به عنوان لایه انتقال دهنده حفره استفاده می شود که دارای بازهی خروجی بالاتری است. منتها، روش لایه نشانی لایه مبتنی بر pma روش ارزان قیمتی است. حداکثر بازده خروجی، jsc و voc به ترتیب،0/06 درصد، 0/75 میلی آمپر بر سانتی متر مربع و 0/31 ولت به دست آمد.

investigation of the effect of phosphomolybdic acid as hole transfer layer in polymer solar cells

solar energy is one of the important sources of energy. to use this type of renewable energy, solar cells and panels can be used. among other solar cells, polymer solar cells (pscs) are less expensive and can be fabricated as flexible devices. these types of solar cells consist of three main layers including electron transfer, the absorber (active) and the hole transfer layers. in this study, with the aim of achieving less expensive with appropriate efficiency, phosphomolybdic acid (pma) was used as hole transfer layer. the maximum efficiency of this type of structure was obtained 0.06% with the jsc and voc of 0.75 ma cm-2 and 0.31 v, respectively.