سازمانهای غیردولتی و برساخت اجتماعی مسائل محیطزیستی

ایجاد زمینه‌های علاقه‌مندی به مشارکت در حفاظت از محیط‌زیست در بسیاری از جوامع از طریق سازمان‌های غیردولتی محیط‌زیستی صورت می‌پذیرد. فعالان و سازمان‌های محیط‌زیستی بخش بزرگی از بحران‌های محیط‌زیستی را ناشی از ارتباط نادرست انسان‌ها و محیط دانسته و در نتیجه راه‌حل‌هایی که ارائه می‌دهند، مردم و کل جامعه را دربر می‌گیرد. درک عمومی مشکلات زیست‌محیطی تا حدودی به‌صورت اجتماعی ساخته می‌شوند و این فرایند ساخت یابی را می‌توان بررسی، درک و تبیین کرد. این عقیده یکی از پایه‌ای‌ترین مفاهیم در جامعه‌شناسی محیط‌زیست است. آنچه ساختگرایان می‌گویند این است که ما باید از نزدیک نگاهی به فرایندهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی‌ای بیندازیم که به‌واسطه آنها شرایط زیست‌محیطی خاصی شرایط مخاطره‌ای ناپذیرفتنی تعریف می‌شوند و به‌این‌ترتیب در ایجاد وضعیت بحران سهیم‌اند. یکی از نتایج فعالیت سازمان‌های غیردولتی توسعه ظرفیت‌های محلی برای حفاظت از محیط‌زیست است. در مقاله حاضر قصد بر این است که بر اساس نظریات جامعه‌شناسی ساختگرایی جان بست و جآن‌هانیگن و با روش اسنادی شیوه عمل این نهادها از منظر جامعه‌شناختی بررسی شود.