واکاوی علل ناکامی‌های تسهیل‌کنندگی تشکل‌های غیردولتی در حفاظت محیط‌زیست و توسعه پایدار

سازمان‌های غیردولتی زیست‌محیطی از مراکزی هستند که می‌توانند مشارکت‌های مردمی را در حفاظت از محیط‌زیست جهت‌دهی و هدایت کرده، با متمرکز نمودن تلاش‌های فردی و جمعی، بازدهی‌ها را افزایش دهند. عدم توفیق برنامه‌های سازمان‌های دست‌اندرکاران توسعه پایدار و به‌ویژه محیط‌زیست در جلب مشارکت‌های مردمی سبب شده است که واکاوی علل این ناکامی‌ها و ارائه راهکار برای آنها به‌عنوان یکی از اولویت‌های تحقیقاتی از اولویت ویژه برخوردار شود. به همین علت واکاوی علل ناکامی‌های تسهیل‌کنندگی تشکل‌های غیردولتی در حفاظت محیط‌زیست و توسعه پایدار به‌عنوان هدف این تحقیق قرار گرفت تا به بررسی و تبیین نقش سمن‌ها در زمینه رفع مشکلات و معضلات محیط‌زیستی درراستای توسعه پایدار پرداخته شود و از این طریق اهمیت آن برای کلیه مراجع بیش‌ازپیش روشن گردد. روش تحقیق حاضر , توصیفی تحلیلی، از نوع بررسی و پژوهش کتابخانه‌ای و مقالات و وب‌سایت اینترنتی است که به بررسی موضوعات و تحلیل آنها با توجه به هدف تحقیق پرداخته است. نتایج بررسی تحقیقات در زمینه پژوهش فوق نشان داد که سازمان‌های غیردولتی زیست‌محیطی در دهه اخیر رشد کمی چشمگیر داشته‌اند، اما رشد کیفی این سازمان‌ها نتوانسته است چون رشد کمی آنها منحنی رو به بالایی داشته باشد که علل این امر باید مورد بررسی قرار گیرد. بخش دولتی به دلیل این جایگاه مهم تشکل‌ها و به‌ویژه در موازنه قدرت در بحران‌هایی که به‌واسطه پیوستگی اکولوژیکی گریبانگیر کشورهای فقیر به دلیل فعالیت کشورهای قوی می‌شوند، به حمایت‌های تسهیل‌گرانه خود از سازمان‌های غیردولتی پرداخته‌اند و در این زمینه به فعالیت‌های آموزشی در چارچوب توانمندسازی و بسترسازی برای فعالیت تشکل‌های غیردولتی می‌پردازند. این تشکل‌ها به دلیل پرهیز از بروکراسی موجود و پایداری فعالیت‌هایشان پتانسیل‌های بسیار مناسبی در زمینه حفاظت محیط‌زیست دارند. با توجه به اینکه محیط‌زیست سرمایه اجتماعی و ثروتی مشترک است و همگان در حفظ و احیای آن مسئول‌اند و با توجه به بستری که تشکل‌ها از طریق ساماندهی و بروز علایق در مورد این مسئولیت فراهم می‌کنند می‌توان گفت که تشکل‌ها در تحقق رهیافت حفاظت اصولی از محیط‌زیست نقش اساسی دارند و توجه کافی به این نقش در فرآیندهای توسعه لازم است.