جایگاه و اهمیت کیفیت محیط‌زیست در پایداری سکونتگاه‌های زیستی

کیفیت محیط‌زیست سکونتگاه‌های زیستی یکی از موضوعات مهمی است که در دهه‌های اخیر مورد توجه برنامه ریزان و مدیران شهری قرارگرفته است. موضوع کیفیت زندگی در شهر، مفهومی چندجانبه و چندوجهی می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی جایگاه و اهمیت کیفیت محیط‌زیست در پایداری سکونتگاه‌های زیستی می‌باشد. روش انجام پژوهش از نظر هدف، تحقیق کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها، توصیفی پیمایشی است. نتایج نشان داد که کیفیت زیست پذیری شهر خرم‌آباد مطلوب نیست و از لحاظ کالبدی-فضایی، نیازهای اساسی ساکنان خود را تامین نمی‌کند. به‌ویژه محله‌های مسکونی که در دهه‌های اخیر با رشد بی‌سابقه جمعیت شکل‌گرفته‌اند، توزیع و پراکنش کالبدی-فضایی مناسب ندارند. بررسی رابطه میان کیفیت کالبدی-فضایی محیط سکونت و درک افراد از این محیط نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر توجه به کیفیت محیطی به‌طور فزاینده‌ای مقهور مانده است و بررسی‌ها نشان می‌دهد، محیط شهری با کیفیت پایین بر زندگی افراد تاثیر منفی داشته است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که بین مهاجرت و معیارهای کیفیت کالبدی-فضایی رابطه معکوس وجود دارد؛ بدین معنا که در منطقه مورد مطالعه با توجه به اینکه پاسخگویان از وضعیت زیست پذیری محل سکونت رضایت ندارند، این امر خود با مهاجرت مرتبط است و عدم رضایتمندی از محل سکونت، مهاجرت‌ها را افزایش داده است و بررسی آماری بیانگر آن است که تمایل به مهاجرت به سایر محله‌ها و حتی شهرهای دیگر پررنگ است و دلیل اصلی این امر را پایین بودن کیفیت محیط سکونت بیان کرده‌اند.