سنجش اثربخشی روش‌های بهبود مدیریت دانش در سازمان‌ها (مطالعه موردی دانشگاه سیستان وبلوچستان)

مدیریت دانش در آموزش عالی مجموعه ای از فرآیندهای سازمانی است که از ایجاد و انتقال دانش در این موسسات حمایت کرده و دست‌یابی به اهداف سازمانی و دانشگاهی را ممکن می سازد. بدین منظور و به جهت مدیریت مناسب دانش سازمانی، ابزاری مناسب نیاز است که بتوان با استفاده از آن از میزان اثربخشی مدیریت دانش در یک سازمان آگاه شد. این آگاهی از وضعیت مدیریت دانش به سازمان کمک می نماید تا نقاط ضعف و کاستی ها ی مدیریت دانش خود را در جهت حفظ برتری-های رقابتی و یا افزایش آن، به درستی تشخیص و اقدامات مناسبی در جهت آن انجام دهد. این تحقیق نیز با بررسی و مقایسه شاخص ها و ابزارهای موجود در این زمینه، از رویکردی یکپارچه در قالب تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ای (anp) برای محاسبه میزان اثربخشی مدیریت دانش و مقایسه دانشکده های دانشگاه سیستان وبلوچستان بر اساس آن استفاده کرده است که در آن ابعاد کارت امتیازی متوازن (bsc) به عنوان شاخص های اثربخشی و ابزار شاخص عملکرد مدیریت دانش (kmpi) به عنوان فرآیندهای چرخه دانش در نظر گرفته شده است. داده های تحقیق با روش میدانی و از طریق توزیع پرسشنامه مقایسات زوجی بین خبرگان دانشگاه جمع آوری شده و نرم افزار super decisions نیز برای تجزیه و تحلیل داده ها بکار رفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بعد فرآیندهای داخلی و به کارگیری دانش مهم‌ترین شاخص و فرآیند هستند. همچنین میزان اثربخشی مدیریت دانش دانشکده های علوم پایه در مقایسه با دانشکده های علوم انسانی و علوم مهندسی بیشتر است. در نهایت پیشنهاداتی نیز برای بهبود آن ها بر اساس فرآیند های دانش ارائه شده است.