بررسی تاثیر حمایت اجتماعی بر سلامت روان دانشجویان در طی همه گیری کووید-19 (مطالعه موردی: دانشگاه سیستان و بلوچستان)

شیوع همه گیری کووید-19 تمامی ابعاد زندگی و سلامت جسمانی و روانی اقشار مختلف جامعه را تحت تاثیر قرار داد. از آنجایی که سلامت بدون سلامت روان امکان پذیر نمی باشد، لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر حمایت اجتماعی بر سلامت روان دانشجویان در طی اپیدمی کووید-19 صورت گرفت. این تحقیق از حیث هدف، تحقیقی توصیفی-کاربردی، از حیث جمع آوری اطلاعات پیمایشی و از لحاظ روش پژوهشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشجویان بخش فنی مهندسی دانشگاه سیستان و بلوچستان را شامل گردید. نمونه گیری با روش غیر تصادفی و نمونه گیری در دسترس صورت گرفت که تعداد 100 دانشجو انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با دو پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و حمایت اجتماعی ادراک شده زیمیت صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های آماری در نرم افزار spss از جمله t مستقل، t زوجی، همبستگی پیرسون و رگرسیون صورت گرفت. یافته های این پژوهش همبستگی معنادار و مستقیمی را بین ابعاد حمایت اجتماعی و سلامت روان نشان داد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده بر مولفه های سلامت روان تاثیرگذار است. بین سلامت روان دانشجویان قبل و در حین اپیدمی کووید-19 تفاوت معناداری وجود داشت. اما با اینهمه بین جنسیت و وضعیت تاهل افراد و حمایت اجتماعی ادراک شده رابطه معناداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، بایستی ارتقا سلامت روان با به کارگیری مولفه هایی نظیر افزایش حمایت اجتماعی در طی همه گیری صورت گیرد تا علاوه بر تخفیف آسیب های روانی ناشی از تغییر سبک زندگی، افراد را به سمت سلامت اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی نیز سوق دهد.