بررسی تطبیقی توسعه آموزش و پرورش کشورهای ترکیه و افغانستان

از آنجایی که پژوهش حاضر تحلیلی می باشد، هدف پژوهش تحلیلی، وضوح بخشیدن به مفاهیم است و میخواهد تصویری دقیق و آموزنده از ماهیت مفهوم بدست دهد. همچنین روش جمع آوری داده ها ، روش کتابخانه ای ازطریق بررسی منابع نوشته ) شامل منابع اولیه و منابع ثانویه ( می باشد. برای تحلیل داده ها ، محققان صرفا از نقد درونی سود جستند. پس از تاسیس جمهوری ترکیه، سازمان وزارت آموزش و پرورش به تدریج توسعه یافت و با قانون شماره 2287 که در سال 1933 صادر شد ، دوباره سازماندهی شد. این وزارتخانه چندین بار نام خود را تغییر داد. این تحت وزارت فرهنگ (1941-1935) قرار گرفت و به نام وزارت آموزش ملی، جوانان و ورزش (1983-1989) نامگذاری شد. از آن زمان به آن وزارت آموزش ملی گفته می شود. . سیستم آموزش ملی ترکیه از دو بخش اصلی تشکیل شده است: 'آموزش رسمی' و 'آموزش غیررسمی' .آموزش و پرورش درافغانستان تا قبل از زمان پادشاهی امیر شیرعلی خان در سال( 1246 /1867 ) آموزش و پرورش به شکل غیر رسمی در کشور مروج بوده و بیشتر اطفال و جوانان در مساجد،خانه ها و زیر درختان در نزد امامان مساجد و با سوادان جامعه از کتاب های حافظ و بوستان و گلستان،ورقه گل شاه ،چهار درویش، نام حق و غیره را می آموختند بعد از بنیان گزاری دو مکتب ملکی و نظامی که یکی در بالا حصار و دیگری در شیر پور کابل بود توسط امیر شیر علی خان اساس گذاشته شد معارف افغانستان شکل رسمی را به خود گرفت که امیرشیرعلی خان را اساس گزار معارف عصری در کشور میدانند.