بررسی تطبیقی جهانی سازی و محلی سازی برنامه های درسی

نظام آموزش و پرورش سازمانی پیچیده و بزرگ در هر کشوری محسوب می شود و با رشد و توسعه اجتماعی و فرهنگی پیوندی ناگسستنی دارد. ثمر بخشی این نظام از یک سو ، تبدیل انسان های مستعد، سالم و رشد یافته است و از سوی دیگر تامین کننده نیازهای نیروی انسانی جامعه در بخش های متفاوت فرهنگی ، اجتماعی است. همچنین امروزه با پیشرفت سریع تکنولوژی و ارتباطات، جهان بیش از پیش به یک شبکه در هم تنیده از افراد ،سازمان ها، افکار و ارتباطات تبدیل می شود. بر همین اساس دانش آموزان امروز نیازمند برنامه های جامع آموزشی هستند که بتواند آنها را صرف نظر از ملیت، اقتصاد و زبان، با قابلیت های مورد نیاز برای زندگی مفیدو متناسب با نیازهای جهان امروز تربیت کند. شاید بهترین کلمه برای توصیف این نیاز بین المللی، همان ' آموزش و پرورش جهانی' باشد. گوناگونی تدریس و یادگیری در شیوة آموزش جهانی وسیله مهمی برای پیشبرد اصل برابری فرصت‌های یادگیری است. چنانچه روش های تدریس و یادگیری فاقد تنوع کافی باشند هرگز فرصت تحقق آرمان آموزش و یادگیری برای همه میسر نخواهد شد. دانش آموزان باید بیاموزند که به فرهنگ خود عشق بورزند، نقاط قوت آن را کشف و تقویت نمایند و به طور موثر و آگاهانه ای از نقاط قوت فرهنگ های دیگر تاثیر بپذیرند؛ تفاوت های فرهنگی را درک کنند ، احترام بگذارند و در جهت ارزش های مشترک با یکدیگر تعامل کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی جهانی شدن و همچنین بومی سازی برنامه درسی و تاثیر آن بر محتوا، کیفیت و برابری آموزش و فرهنگ های محلی است که به صورت مروری انجام گرفته و داده‌‌‌‌ها و اطلاعات از منابع مختلف ،با استناد به کتاب ، نشریات و مقالات موجود انجام شده است.