چگونه توانستم با اجرای راهبرد باز اندیشی ژاپنی به دانش آموزان در افزایش خودآگاهی کمک کنم؟

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر اجرای راهبرد بازاندیشی ژاپنی در پایه ششم ابتدائی به منظور افزایش خود آگاهی دانش آموزان و تحقق تربیت اجتماعی مطلوب در نظام آموزشی ایران است. این پژوهش برخوردار از راهبرد کیفی است. در دبستان دخترانه شهید نوتاشپس از شروع سال تحصیلی در جلسه اول برای آشنایی با دانش آموزان از آنها خواستم با حضور در پای تخته و مقابل دوستان به معرفی خود به صورت کامل بپردازند و از علایق خود، از توانایی ها و مهارت های خود صحبت کنند. در مرحله بعد از آنها خواستم در مورد ویژگی های اخلاقی خود صحبت کنند، متاسفانه تعداد کمی از آنها می توانستند در مورد ویژگی های خود صحبت کنند، از این رو به این واقعیت پی بردم دانش آموزان در پایه ششم که پا به دوران بلوغ گذاشته اند و در مرحله هویت یابی قرار دارند از شناخت یا به عبارت علمی از خود آگاهی کافی برخوردار نیستند. در نتیجه اقدام به مطالعه و ارائه راه حل برای این مساله پرداختم. در این مقاله از روش اقدام پژوهی استفاده شه است. مراحل کار به این صورت بود که پس از شناسایی مشکل و ضعف دانش آموزان، در مرحله دوم با مطالعه و تحقیق و استفاده از روش توصیفی – تحلیلی، راهبرد باز اندیشی ژاپنی را برای اجرا انتخاب نمودم و در مرحله سوم مورد اجرا قرار دادم. پس از اجرای 6 ماهه راهبرد بازاندیشی، نتیجه بسیار مطلوبی حاصل شد به طوری که دانش آموزان توانستند علاوه بر کسب شناخت درباره خود، با ارائه مشاوره برخی عادات و اختلالات رفتاری خود را نیز رفع کنند.