مقایسه نظام های آموزش از راه دور در کشورهای مختلف

هدف این مقاله بررسی و تحلیل نظام های آموزش از راه دور در کشورهای : انگلستان، هندوستان، آمریکا، استرالیا، می باشد. این پژوهش به روش کیفى و با رویکرد تحلیلى استنباطى انجام شده و با استفاده از منابع موجود و در دسترس به تحلیل و استنباط نظام های آموزش از راه دور درکشورهای:انگلستان، هندوستان،آمریکا، استرالیا پرداخته است. سرعت تغییر و پیشرفت در جوامع اطلاعاتی امروزی چنان است که هر جامعه ای می کوشد خود را با این تغییرات سریعا وفق دهد. بحث آموزش نیز اینک از شکل سنتی خود خارج شده و به سمت آموزش های الکترونیکی و مجازی رفته است. هر کشور یا منطقه ای روش متفاوتی در توسعه و گسترش فناوری دارد. انگلستان یکی از اولین کشورهایی بود که آموزش از راه دور را ارئه کرد در اجرای این امر، در دهه های 80 و 90 میلادی، چنان موفق شد که الگوی نوین از آموزش از راه دور در دنیا شد. در کشورهای چین و هندوستان عامل اساسی گرایش به نظام آموزش از راه دور تراکم جمعیت و عدم تکاپوی ظرفیت و بودجه موسسات آموزشی است. هم اکنون تعداد 17 دانشگاه مکاتبه ای و 5دانشگاه آزاد برنامه های آموزش از راه دور را در سطوح مختلف ارایه می دهند. اطمینان از تساوی فرصت های آموزشی و تامین فرصت هایی آموزشی برابر برای همه در سراسر آمریکا همیشه بخشی از اهداف دموکراتیک این کشور بوده است. در استرالیا آموزش از راه دور را موسسات عمومی و خصوصی ارائه می کنند. این آموزش در ابتدا به شکل سنتی و مبتنی بر کتابهای مرجع بود؛ ولی با رشد و توسعه فناوری در استرالیا این کشور، به عنوان یکی از پیشگامان رشد فناوری توانست در دانشگاهها از روش های ارائه متنوعی مانند دوره ای برخط، پست الکترونیکی، تلفن، ویدئو کنفرانس و تلویزیون شبکه ای و رادیو و تلویزیون بهره مند شود.