مقایسه روش‎های تدریس سنتی و هوشمند در آموزش ریاضی بر میزان نگرش دانش‌آموزان به درس ریاضی در پایه چهارم ابتدایی شهرستان آبادان

مهم‌ترین ماموریت نظام آموزشی و پرورش یک کشور، ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تعالی سرمایه‌های فکری در جامعه اطلاعاتی و دانایی محور است. فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و یادگیری، آموزش سنتی را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار داده است و دنیای جدیدی در عرصه یادگیری به وجود آورده است. تغییر الگوهای سنتی آموزش به یادگیری خودجوش و خودمحور، تغییر نقش یادگیرندگان و معلمان، امکان یادگیری مادام‌العمر، افزایش کیفیت یادگیری، کاهش هزینه‌های آموزش و به حداقل رساندن محدودیت‌های زمانی و مکانی از ویژگی‌های بارز یادگیری همراه با فناوری است. استفاده از رایانه و به‌طورکلی فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس هوشمند امری است که معلمان روش تدریس خود را با آن متناسب کرده و بر نگرش دانش آموزان به دروس مختلف ازجمله درس ریاضی تاثیر مثبت و بسزایی داشته است. هدف ما در این پژوهش مقایسه میزان نگرش دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی است که درس ریاضی را به روش تدریس سنتی و هوشمند در مدارس سنتی و هوشمند فراگرفته‌اند. روش تحقیق توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان پایه چهارم دبستان حسام شهرستان آبادان درسال تحصیلی 94-93 می باشند . به روش تصادفی ساده یک مدرسه هوشمند و یک مدرسه عادی از بین مدارس هوشمند و عادی آبادان انتخاب شد و از هرمدرسه یک کلاس بطور تصادفی برای اجرای پرسشنامه انتخاب شد .پرسشنامه نگرش نسبت به ریاضی شامل 28 سوال بود و شامل خرده مقیاس های ترس از ریاضی ، لذت ریاضی ، علاقه واهمیت بود . نتایج این پژوهش نشان داد که روش های تدریس در مدرسه هوشمند برمیزان ترس از ریاضیات ، علاقه و لذت از آن تاثیری نداشته ونتوانسته نسبت به مدرسه سنتی تغییری در نگرش دانش آموزان ایجاد کند . درعین حال میانگین میزان اهمیت به ریاضیات در مدرسه هوشمند نسبت به مدرسه سنتی بطور معناداری افزایش داشته است .