بررسی تاثیر روش یادگیری مشارکتی بر روی عزت نفس،مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

از زمانی که تعلیم و تربیت جنبه رسمی به خود گرفت، تلاش های متعددی جهت کار آمدتر نمودن این جریان صورت پذیرفت. زمانی وادار کردن شاگردان به حفظ مطالب درسی، از طریق گوش دادن به سخنرانی معلم، بدون توجه به درک مطالب و نحوه تفکر، روش عمده آموزش محسوب می گردید که امروزه از آنها به عنوان روش‌های غیرفعال یاد می‌شود. اما یادگیری فعال که از طریق بحث و مشارکت صورت گیرد کاملاً متفاوت است. پژوهش حاضر در پی ارزیابی بررسی تاثیر روش یادگیری مشارکتی بر روی عزت نفس،مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است که در این راستا مفاهیم و مبانی نظری مرتبط با موضوع به طور کامل و جامع مورد بررسی قرار گرفته و مولفه ها و شاخصه های پژوهش در جهت دستیابی به اهداف تحقیق، تدوین شده اند. با توجه به مطالعات صورت گرفته در این پژوهش، آنچه که امروزه در آموزش، بسیار مهم و حیاتی به نظر می رسد، باید به دانش آموزان کمک شود تا مهارت خود را در تفکر و استدلال افزایش دهند و اطلاعات موجود را پردازش کنند و آنها را به کار برند، همچنین در حین آموزش، زمینه و تجارب لازم برای برقراری صحیح روابط اجتماعی و همدردی و همدلی با دیگران فراهم گردد. ظهور یادگیری مشارکتی نشانگر تغییر پارادایم از یک رویکرد معلم محور(غیرفعال) به رویکرد یادگیری دانش آموز محور(فعال) درون گروه های کوچک است. این روش فرصتهای خوبی را برای در گیر شدن در حل مسائل با کمک اعضای گروه، فراهم می آورد.