پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان متوسطه اول

هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان ابتدایی بود. پژوهش حاضر پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی از نوع تحلیلی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان شاغل به تحصیل در مقطع متوسطه اول در سال تحصیلی 1401-1402 شهرستان سقز بودند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 320 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. هم‌چنین روش نمونه‌گیری به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده بود. ابزار اصلی تحقیق در این پژوهش پرسشنامه‌های مقیاس سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2006) با پایایی 744/0، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) با پایایی 762/0 و پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی ماتسون و همکاران (1983) با پایایی 751/0 بودند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی با سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساکرونا رابطه معنی‌داری وجود دارد. بین مهارت‌های اجتماعی با سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساکرونا رابطه معنی‌داری وجود دارد. 1/17 درصد نمرات سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساکرونا ناشی از نمرات خودکارآمدی تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی آنها می‌باشد. با افزایش میزان خودکارآمدی تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی، میزان سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساکرونا افزایش پیدا می‌کند. در واقع، خودکارآمدی تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی می‌تواند سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه اول شهرستان سقز در دوران پساکرونا را به صورت مثبت و مستقیم پیش‌بینی کند.

prediction of academic vitality based on academic self-efficacy and social skills of first secondary students

the purpose of the present study was to predict academic vitality based on academic self-efficacy and social skills of primary school students. the current research was a descriptive and correlational research of an analytical type. the statistical population in this research included all the students studying in the first secondary level in the academic year 1401-1402 of saghez city, and based on cochran's formula, 320 people were selected as a statistical sample. also, the sampling method was simple random sampling. the main research tools in this study are martin and marsh's (2006) academic vitality scale questionnaire with a reliability of 0.744, jinks and morgan's academic self-efficacy questionnaire (1999) with a reliability of 0.762, and matson et al.'s social skills questionnaire (1983) with a reliability of 0.751. correlation and regression statistical tests were used to analyze the data. the results showed that there is a significant relationship between academic self-efficacy and academic vitality of the first secondary school students of saghez city in the post-corona era. there is a significant relationship between social skills and academic vitality of the first secondary school students of saghez city in the post-corona era.. 17.1 percent of the academic vitality scores of the first secondary students of saghez city in the post-corona era is due to their academic self-efficacy and social skills scores. by increasing the level of academic self-efficacy and social skills, the level of academic vitality of the first secondary school students of saghez increases in the post-corona era. in fact, academic self-efficacy and social skills can positively and directly predict the academic vitality of the first secondary students of saghez city in the post-corona era.