پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی در پساکرونا بر اساس خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی

این پژوهش به بررسی پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی در پساکرونا بر اساس خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی پرداخت. پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی و تحلیلی و از نظر هدف کاربُردی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر شاغل به تحصیل در دوره دوم مقطع ابتدایی شهرستان سقز در سال تحصیلی 1401-1402 بود که برابر با 1256 نفر تخمین زده شد. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که تعداد 294 نفر به‌عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب گردید. شیوه توزیع به روش تصادفی ساده بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) با پایایی 795/0، پرسشنامه خوش‌بینی تحصیلی اسچنن‌موران و همکاران (2013) با پایایی 791/0 و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) با پایایی 796/0 بود. آزمون‌های مورد استفاده در این تحقیق شامل آزمون همبستگی و رگرسیون در محیط نرم‌افزاری اس‌پی‌اس‌اس بود. یافته‌ها نشان داد که بین مولفه‌های خویش‌بینی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز رابطه معنادار وجود دارد. بین مولفه‌های پیشرفت تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم مقطع ابتدایی شهرستان سقز رابطه معنادار وجود دارد. 7/18 درصد نمرات پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز ناشی از نمرات خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی می‌باشد. 8/16 درصد نمرات پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پسر دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز ناشی از نمرات خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی می‌باشد. با افزایش میزان خوش‌بینی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی، میزان پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی شهرستان سقز افزایش پیدا می‌کند.

predicting the academic progress of male and female students of the second year of elementary school in the post-corona period based on academic optimism and academic self-efficacy

this research investigated the prediction of academic progress of second year elementary school boys and girls in the post-corona period based on academic optimism and academic self-efficacy. the current research was descriptive and analytical in terms of its purpose and applied. the statistical population of the research included all working male and female students studying in the second period of elementary school in saghez city in the academic year 1401-1402, which was estimated to be 1256 people. to determine the sample size, cochran's formula was used, and 294 people were selected as the sample size of the study. the method of distribution was a simple random method. the measurement tools included pham and taylor's (1990) academic achievement questionnaire with a reliability of 0.795, schenenmoran et al.'s (2013) academic optimism questionnaire with a reliability of 0.791, and jinks and morgan's academic self-efficacy questionnaire (1999) with a reliability of 0.796. the tests used in this research included correlation and regression tests in the spss software environment. the findings showed that there is a significant relationship between the components of academic self-esteem and the academic progress of the second year elementary school students of saghez. there is a significant relationship between the components of academic progress and the academic self-efficacy of male and female students of the second year of elementary school in saghez. 18.7% of the academic achievement scores of the second grade female students of saghez city are due to the scores of academic optimism and academic self-efficacy. 16.8 percent of the academic achievement scores of the second year primary school boys in saghez city are due to the scores of academic optimism and academic self-efficacy. by increasing the level of academic optimism and academic self-efficacy, the level of academic progress of male and female students of the second year of elementary school in saghez increases.