بررسی و مقایسه آمادگی و زیرساخت های آموزش مجازی کشور های ایران، آلمان و انگلستان در دوران همه گیری ویروس کرونا

با شیوع ویروس کرونا در دسامبر 2019 و بسته شدن مراکز آموزشی بسیاری از کشورها، در جهت جبران تعطیلی امور آموزشی، آموزش و یادگیری مجازی به عنوان بهترین راهکار، جایگزین آموزش سنتی شد. حال آنکه قبل از بحران کرونا آموزش از راه دور در بیشتر دانشگاه ها و همچنین در مناطق صعب العبور و دورافتاده، و مناطقی که درگیر جنگ بودند، مورد حمایت قرار می گرفت، اما امروزه آموزش مجازی، به علت پاندمی کرونا به مدارس رسیده و در کلیه مراکز آموزشی به عنوان یک ضرورت مورد استفاده قرارمی گیرد. روی آوردن نظام های آموزشی کشور ها به آموزش مجازی نیازهای جدید آموزشی را، هم از لحاظ زیرساخت های اینترنتی و دسترسی به ابزاری هایی مانند: لپ تاپ، تبلت و یا گوشی هوشمند و هم از لحاظ رویکرد های نوین آموزشی به وجود آورده است، به عبارت دیگر برای اثربخشی آموزش مجازی باید به زیرساخت های فنی و آمادگی های معلمان، مدارس و دانش آموزان توجه نمود. این پژوهش با هدف بررسی میزان آمادگی کشورهای ایران، آلمان و انگلستان از نظر زیرساخت های لازم برای آموزش مجازی به روش تحلیلی- مقایسه ای و با توجه به الگوی جرج بردی انجام شده است و با توجه به سه مولفه ی دسترسی دانش آموزان به کامپیوتر و اینترنت، آمادگی نرم افزاری و سخت افزاری مدارس و توانمندی معلمان در آموزش های از راه دور؛ اطلاعات و داده ها از طریق جستجو در بانک های اطلاعاتی موجود در شبکه جهانی اینترنت و مقالات مختلف داخلی و خارجی و همچنین گزارشات رسمی کشورها گردآوری شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد بخش عمده ای از کشورهای جهان آمادگی ورود به دنیای جدید آموزش های مجازی را دارا نبوده اند. آمادگی کشورمان برای ارائۀ آموزش های مجازی مانند اکثر کشورهای درحال توسعه بوده، به این صورت که در سه مولفه مورد بررسی درحد متوسط بین30 تا60 درصد بوده است و کشور ما به نسبت آلمان و انگلیس آمادگی کمتری برای ورود به دنیای آموزش مجازی را داشته است.

examining and comparing the preparation and virtual education infrastructures of iran, germany and england during the corona virus epidemic

with the spread of the corona virus in december 2019 and the closure of educational centers in many countries, to compensate for the closure of educational affairs, virtual education and learning replaced traditional education as the best solution. while before the corona crisis, distance education was supported in most universities and also in remote and remote areas, and areas that were involved in war, but nowadays, due to the corona pandemic, virtual education is not allowed in schools, reached and is used in all educational centers as a necessity. the transition of the educational systems of the countries to virtual education meets the new educational needs, both in terms of internet infrastructure and access to tools such as laptops, tablets or smartphones, and also in terms of new educational approaches. in other words, for the effectiveness of virtual education, attention should be paid to the technical infrastructure and preparation of teachers, schools and students. this research was conducted with the aim of investigating the level of readiness of iran, germany and england in terms of the necessary infrastructure for virtual education in an analytical-comparative way and according to the george brady model and according to the three components of students' access. to computer and internet, software and hardware preparation of schools and the ability of teachers in distance education; the information and data were collected through searching in the databases available on the internet and various domestic and foreign articles as well as the official reports of the countries. the results of the research show that most of the countries in the world are not ready to enter the new world of virtual education. the readiness of our country to provide virtual education is like most developing countries, in the three components examined, it was between 30 and 60 percent on average, and our country was less prepared to enter the world of virtual education compared to germany and england.