تحلیل اثربخشی هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی در پسا کرونا

هدف این مطالعه بررسی تحلیل اثربخشی هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی در پسا کرونا بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی_تحلیلی است. هم‌چنین از نظر نوع گردآوری داده‌ها پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان شاغل به تحصیل در دوره‌ی دوم ابتدایی شهرستان سقز (برابر با 9500 نفر) بود و به منظور تعیین حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد 369 نفر به عنوان حجم نمونه مشخص شدند. شیوه توزیع پرسشنامه‌ها به صورت نمونه در دسترس بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه هوش هیجانی ایرلی و آنگ (2004) با پایایی 804/0، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) با پایایی 815/0 و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) با پایایی 809/0 بود. آزمون‌های مورد استفاده در این تحقیق شامل آمارهای استنباطی (همبستگی و رگرسیون) در محیط نرم‌افزاری اس‌پی‌اس‌اس نسخه 25 بود. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی شهرستان سقز در پسا کرونا (341/0 r=) و بین خودکارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی شهرستان سقز در پسا کرونا (368/0 r=) رابطه معنی‌دار (05/0p=< ) وجود دارد. 3/20 درصد نمرات پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی شهرستان سقز در پسا کرونا ناشی از نمرات هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی آنها می‌باشد. با افزایش میزان هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی، میزان پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی شهرستان سقز در پسا کرونا افزایش پیدا می‌کند. در واقع، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی می‌تواند پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی شهرستان سقز در پسا کرونا را به صورت مثبت و مستقیم پیش‌بینی کند.

analyzing the effectiveness of emotional intelligence and academic self-efficacy on the academic progress of second year elementary school students after corona

the purpose of this study was to analyze the effectiveness of emotional intelligence and academic self-efficacy on the academic progress of second year elementary school students in the post-coronavirus era. this research is applied in terms of purpose and descriptive in nature and correlation-analytical type. it is also a survey in terms of the type of data collection. the statistical population of the research included all students studying in the second period of elementary school in saghez city (equal to 9500 people) and in order to determine the sample size based on cochran's formula, 369 people were determined as the sample size. the method of distributing the questionnaires was available as a sample. the measurement tools included airley and ang's emotional intelligence questionnaire (2004) with a reliability of 0.804, jinks and morgan's academic self-efficacy questionnaire (1999) with a reliability of 0.815, and pham and taylor's academic progress (1990) with a reliability of 0.809. the tests used in this research included inferential statistics (correlation and regression) in spss version 25. the results showed that there is a relationship between emotional intelligence and the academic progress of the students of the second year of elementary school in saghez city after corona (r=0.341) and between academic self-efficacy and the academic progress of students of the second year of elementary school in saghez city after corona (r=0.368). there is significant (p=0.05). 20.3% of the academic achievement scores of the second year elementary school students of saghez city after corona is caused by their emotional intelligence and academic self-efficacy scores. by increasing the level of emotional intelligence and academic self-efficacy, the level of academic progress of the students of the second period of elementary school in saghez city will increase after corona. in fact, emotional intelligence and academic self-efficacy can positively and directly predict the academic progress of the second year elementary school students in saghez city after the corona virus.