رابطه سرست و منش و نشانه های اضطراب با خشونت در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر رابطه سرشت و منش و نشانه های اضطراب با خشونت در دانش آموزان بود. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند که از این جامعه مورد مطالعه، تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر و همکاران، مقیاس اضطراب بک و خشونت باس و پری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین آسیب پرهیزی، نوجویی و خودفراروی با خشونت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین پشتکار، خودراهبری و همکاری با خشونت رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین اضطراب با خشونت نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سرشت و نشانه های افسردگی- اضطراب قادر به پیش بینی خشونت در دانش آموزان هستند.