مروری بر مداخلات آموزشی-روانشناختی(خانواده محور)موثر در درمان نقص توجه و بیش فعالی(adhd)

یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی که توجه روانشناسان و روانپزشکان را به خود جلب کرده، اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی است. تحقیقات نشان داده اند که مشکلات ارتباطی میان والدین و فرزندان با تشدید و ادامه دار شدن نشانه های اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی ارتباط دارد. در میان درمان های مختلف و متنوعی که برای درمان اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی وجود دارد، آموزش والدین بیش از سایر مداخله های خانوادگی عمومیت دارد و اثرات مثبت درمانی آن در پیگیری های بعدی نیز دیده میشود. بنابراین در این پژوهش قصد داریم مداخلات آموزشی-روانشناختی(خانواده محور)موثر در درمان نقص توجه و بیش فعالی(adhd) را مورد بحث و بررسی قرار دهیم. این مطالعه به روش مرور روایتی از ادبیات موجود مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا با استفاده از کلیدواژگان خانواده محور، نقص توجه، بیش فعالی و آموزش والدین و با جستجو در سایت های معتبر گوگل اسکالر، پابمد، ساینس دایرکت و همچنین معروفترین پایگاه های داده های داخلی یعنی پایگاه جهاد دانشگاهی، علم نت و مگیران بررسی مطالعات انجام شده در زمینه درمان های والدین محور و تاثیر آن بر درمان کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 19 مقاله وارد مرحله بررسی چکیده مقالات شدند و بررسی پیشینه پژوهش به صورت روایتی گزارش شد. می توان نتیجه گیری کرد که والدین به عنوان نزدیک ترین افراد به کودک بیش ترین سهم را در آموزش و یادگیری آن ها ایفا میکنند.و همچنین نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مدیریت رفتاری والدین باعث کاهش علائم اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی در فرزندان آنها می شود.