میانجی‌گری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در رابطه‌ بین اهداف پیشرفت و اضطراب امتحان

این پژوهش به‌ منظور بررسی میانجی‌گری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در رابطه‌ بین اهداف پیشرفت و اضطراب امتحان در دانشجویان دانشگاه بیرجند انجام شد.پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده، تحقیق توصیفی(غیر آزمایشی) محسوب شده و از نظر روش‌شناسی در دسته پژوهش‌های همبستگی قرار می‌گیرد. در این پژوهش، اضطراب امتحان متغیر وابسته، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی متغیر میانجی و اهداف پیشرفت متغیر مستقل می باشند. شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل 408 نفر (234 دختر و 174 پسر) از دانشجویان دانشگاه بیرجند در سال تحصیلی 1399-1400 بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس و براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. به ‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریج و دی‌گروت (1990)، پرسشنامه اضطراب امتحان فریدمن و جاکوب (1997) و پرسشنامه اهداف پیشرفت میدلتن و میدگلی (1997) استفاده شد و لینک آنلاین این پرسشنامه ها در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت.برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی ازجمله همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای spss و amos به کار رفت. یافته‌ها نشان داد که اهداف پیشرفت بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و اضطراب امتحان تاثیر دارد (0.05>p). درنهایت، می‌توان نتیجه گرفت که توجه به راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و اهداف پیشرفت در بهبود اضطراب امتحان دانشجویان اهمیت دارد