اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر اضطراب سلامتی در نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر اضطراب سلامتی در نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر اصفهان در سال 1401 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15 نفر) قرار گرفتند. گروه‌ آزمایش تحت 80 جلسه 60 دقیقه ای رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای از رفتار درمانی دیالکتیکی دریافت نکرد. از مقیاس ویژگی های شخصیت مرزی(bpfs-c) کریگ و همکاران(2005) و سیاهه کوتاه اضطراب سلامتی(shai) سالکوسکیس و همکاران(2002) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیکی به ‌کار رفته در این پژوهش می‌تواند اضطراب سلامتی نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را بهبود بخشد. بر اساس نتایج این پژوهش، آموزش رفتار درمانی دیالکتیکی مداخله موثری در بهبود بر اضطراب سلامتی نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به شمار می رود