اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرمایه روان شناختی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم

تولد کودک با نیاز ویژه، خانواده را با معضلاتی رو به رو می‌سازد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرمایه روانشناختی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌‍آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران پسر8 تا 12 ساله با اختلال طیف اوتیسم مراکز درمانی و توانبخشی شهر یزد در سال 1398 بود. تعداد 30 مادر با روش نمونه گیری در دسترس از مرکز توانبخشی بقا به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش (15نفر) و گواه (15نفر) به شیوه تصادفی جای دهی شد. آزمودنی‌ها توسط پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی (لوتانز، اولیو و یوسف، 2007) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برنامه مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت 10جلسه 90 دقیقه‌ای فقط بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یکراهه و نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد ،درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود سرمایه روانشناختی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم شده است(p>0/01). می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مادارن کودکان با اختلال طیف اوتیسم کمک می‌کند که آگاهانه درد و رنج خود را بپذیرند و درک کنند که این رنج بخشی از فرایند زندگی است و با آگاهی بیشتری دست به انتخاب‌هایی بزند که در موقعیت‌های رنج آور موثرتر واقع شود. پس با توجه به این یافته درمانگران می‌توانند از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک روش مداخله در این حوزه بهره گیرند.