نقش خودشناسی انسجامی و سلامت روان والدین در پریشانی روان‌شناختی و نشخوار فکری نوجوانان در دوران پساکرونا

شیوع طولانی‌مدت بیماری کووید -19 باعث ایجاد اثرات منفی روان‌شناختی در بین نوجوانان شده است. خانواده یکی از ارکان مهم است که می‌تواند این اثرات را برای نوجوانان به حداقل برساند. هدف از این پژوهش، بررسی نقش خودشناسی انسجامی و سلامت روان والدین در پریشانی روان‌شناختی و نشخوار فکری نوجوانان در دوران پساکرونا بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعة پژوهش شامل تمامی نوجوانان 13 تا 17ساله و والدینشان بود که از میان آنها 200 نفر (100 نفر نوجوان و 100 نفر والد) انتخاب شدند و نوجوانان به پرسش‌نامه‌‌های پریشانی روان‌شناختی (k-10) و نشخوار فکری - تامل (rss) و والد آن‌ها به پرسش‌نامه‌های خودشناسی انسجامی (isk) و سلامت عمومی (ghq) پاسخ دادند. یافته‌ها نشان داد که سلامت روان و خودشناسی انسجامی والدین با پریشانی روان‌شناختی نوجوانان رابطة غیرمستقیم معناداری دارد (01/0> p). همچنین میان سلامت روان والدین با نشخوار فکری نوجوانان رابطة غیرمستقیم معناداری وجود دارد (05/0> p). اما میان خودشناسی انسجامی والدین با نشخوار فکری نوجوانان، رابطة معناداری یافت نشد. از طرفی خودشناسی انسجامی والدین قدرت پیش‌بینی پریشانی روان‌شناختی نوجوانان را دارد (23/0=β). نتایج پژوهش حاضر، بیانگر تاثیر مثبت سلامت روان والدین بر کاهش میزان پریشانی روان‌شناختی و نشخوار فکری نوجوان است؛ همچنین خودشناسی انسجامی والدین به‌عنوان یک عامل موثر بر پریشانی روان‌شناختی نوجوان است. بر مبنای این نتایج، پیشنهاد می‌شود توجه بیشتری بر سلامت روان والدین شود؛ زیرا سلامت روان والدین، بر پریشانی روان‌شناختی و نشخوار فکری نوجوان به‌ویژه در شرایط پساکرونا اثرگذار است