بررسی نقش اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی در پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان اردبیل بود. روش پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم بود که در سال 1400 مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد 100 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی شرر و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی (230/0-=r) با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیش بین اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی توان پیش بینی متغیر ملاک خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان را دارد. به طور خلاصه از نتایج این پژوهش می توان استنباط کرد که اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معناداری دارد.