تاثیر آموزش تاب آوری هیجانی- شناختی بر تنظیم هیجان والدین کودکان کم توان ذهنی خفیف

با تولد یک کودک با کم توانی ذهنی، کارکردهای روان شناختی خانواده به هم می خورد؛ بنابراین استفاده از مداخلات روان‌شناختی برای والدین این کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا، هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آموزش تاب‌آوری هیجانی- شناختی بر تنظیم هیجان والدین کودکان کم‌توان ذهنی خفیف بود. جامعه آماری پژوهش را والدین دارای فرزند پسر با کم توانی ذهنی خفیف 8 تا 12 ساله مشغول به تحصیل در مدرسه کودکان استثنایی مرجویی شهرستان کرج در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 30 نفر از والدین کودکان کم توانی ذهنی خفیف بود که به صورت در دسترس و بر حسب شرایط ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جای دهی شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل مقیاس دشواری هیجان (گرتز و روئمر، 2004) بود. همچنین آموزش تاب آوری هیجانی-شناختی (اسمیت و آسکا، 2016) به مدت 6 جلسه 50 تا 60 دقیقه ای و یک بار در هفته به صورت گروهی در گروه آزمایش ارائه شد، در حالی که گروه گواه آموزش را دریافت نکردند. داده های پژوهش حاضر در نرم افزار spss-22، با استفاده از تحلیل کواریانس تک و چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش تاب آوری هیجانی- شناختی به طور معنی داری در نمره کل و مولفه های تنظیم هیجان والدین کودکان با کم‌توانی ذهنی تاثیر داشت (p<0/05). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که آموزش تاب‌آوری هیجانی-شناختی می‌تواند تنظیم هیجان را در والدین کودکان با کم‌توانی ذهنی خفیف ارتقا دهد که این امر نشان‌دهنده اهمیت توجه به توانمندی‌های هیجانی-شناختی برای مقابله با شرایط دشوار زندگی در خانواده‌های دارای کودک کم‌توان ذهنی است