بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده و خودتنظیمی هیجانی در پیش‌بینی تاب‌آوری دانش‌آموزان

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده و خودتنظیمی هیجانی در پیش بینی تاب آوری در بین دانش آموزان دختر پایه دوم متوسطه شهرستان مشگین شهر انجام شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف از جمله مطالعات کاربردی می باشد. از نظر روش اجرا توصیفی و از نوع پیش بین می باشد جامعه آماری این تحقیق تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1400- 1399 مشگین شهر می باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله ای تصادفی به تعداد 100 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق تعیین شده است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های استاندارد الگوی ارتباطی خانواده (fitzpatrick & ritchie, 1994)؛ پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی hofmann& kashdan, 2010)) و پرسشنامه تاب‌آوری (davidson and connor, 2003) استفاده شده است. برای تحلیل اطلاعات از آزمون رگرسیون خطی تحت نرم‌افزار spss16 استفاده شده است. نتایج نشان داد الگوی ارتباطی خانواده می‌توانند تغییرات تاب‌آوری دانش آموزان را پیش‌بینی نمایند (062/0= r2). و مولفه گفت و شنود الگوی ارتباطی خانواده به صورت مثبت و معنادار و مولفه همنوایی به صورت منفی و معنادار بر تاب آوری دانش آموزان تاثیر دارد و خود تنظیمی هیجانی تاثیر مثبت و معناداری بر تاب آوری دانش آموزان دارد و رگرسیون مورد نظر معنادار می باشد. (05/0 > p).