نقش ابعاد اضطراب آشکار در پیش بینی توانایی های شناختی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی توانایی های شناختی براساس ابعاد اضطراب آشکار در دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دوره های اول و دوم متوسطه شهر رشت در سال تحصیلی 1400-1401 بودند که از میان افراد این جامعه تعداد 342 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های توانایی های شناختی نجاتی و مقیاس تجدیدنظرشده اضطراب آشکار کودکان رینولدز و ریچموند(1978) به صورت داوطلبانه پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری به روش گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ابعاد اضطراب آشکار توانستند توانایی های شناختی را به صورت معناداری پیش بینی نمایند (001/0>p) و در پیش بینی کنترل مهاری و توجه انتخابی، انعطاف پذیری روانشناختی، حافظه، توجه پایدار، برنامه ریزی و تصمیم گیری به ترتیب از بیشترین تا کمترین موفقیت را داشتند. تنها خرده مقیاس شناخت اجتماعی بود که بر اساس ابعاد اضطراب آشکار، قابل پیش بینی نبود (05/0