نقش جهت گیری مذهبی و شادکامی در پیش بینی سلامت روان دانش آموزان

تحقیق حاضر با هدف ارتباط یابی بین جهت گیری مذهبی و شادکامی با سلامت روانی دانش آموزان انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان شهر بناب در سال تحصیلی 401-400 تشکیل می داد که تعداد 242 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده در تحقیق حاضر را پرسشنامه های جهت گیری آلپورت، شادکامی آکسفورد و سلامت عمومی تشکیل می داد. روایی محتوایی پرسشنامه ها با توجه به نظر سه نفر از اساتید روانشناسی و علوم تربیتی تایید شد و پایایی آن با محاسبه همسانی درونی (آلفای کرونباخ) برای پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت 79/0، پرسشنامه شادکامی آکسفورد 88/0 و برای پرسشنامه سلامت عمومی 87/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و آزمون رگرسیون چندمتغیری با نرم افزار spssاستفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در تبیین سلامت روانی از روی متغیرهای جهت گیری مذهبی و شادکامی، مجموع متغیرهای پیش بین 112/0 r2= از واریانس متغیر ملاک را تبیین و پیش‌بینی می‌کنند. همچنین بر اساس جدول 3؛ 349/0= r، 53/16= (239، 2)f و 01/0 >p، نتایج نشان می دهد که با اطمینان 99 درصد متغیرهای جهت گیری مذهبی و شادکامی باهم به گونه‌ی معنی‌داری 2/11 درصد متغیر سلامت روانی را تبیین می‌نمایند. لازم به ذکر است از بین دو متغیر پیش بین جهت گیری مذهبی و شادکامی، سهم متغیر جهت گیری مذهبی (349/0 = ) در سطح اطمینان 99 درصد معنی‌دار است (01/0p<) و با کاهش سطح جهت گیری مذهبی دانش آموزان میزان سلامت روانی آنان کاهش و با افزایش میزان جهت گیری مذهبی دانش آموزان، سلامت روانی آنان آنان نیز افزایش می‌یابد؛ اما سهم متغیر شادکامی (008/0-= ) در هیچکدام از سطوح اطمینان 95 درصد و 99 درصد معنی دار نیست (05/0p>)