اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و مقایسه اثربخشی آن با شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش اختلال سوگ طولانی مدت در بازماندگان متوفی کرونا ویروس-19

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و مقایسه اثربخشی آن با شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش اختلال سوگ طولانی مدت در بازماندگان متوفی کرونا ویروس-19 بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه زنان بازمانده متوفی کرونا شهر اصفهان در سال 1400 بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 45 نفر از آنان انتخاب و در سه گروه(پذیرش-تعهد 15 نفر، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی 15 نفر و گروه کنترل 15 نفر) جایگزین شدند. گروه‌های آزمایش تحت درمان پذیرش-تعهد(8 جلسه 90 دقیقه‌ای)، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی(8 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‏ ای دریافت نکردند و در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس اختلال سوگ طولانی مدت(pg-13-r) پریگرسون و همکاران(2021) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم ‏افزار spss نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه ‏گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد هر دو درمان مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کاهش سوگ طولانی مدت زنان اعمال کردند(05/0>p). افزون بر این نتایج نشان دهنده آن بود که درمان پذیرش-تعهد در بهبود سوگ طولانی مدت موثرتر از شناخت درمانی مبتنی بر ذهن ‏آگاهی بود(05/0>p). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی می توانند به عنوان شیوه های درمانی برای کاهش سوگ طولانی مدت در زنان بازمانده متوفی کرونا ویروس-19 در مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی به کار برده شوند.