بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی مثبت بر میزان خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی مثبت بر میزان خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز بود. این تحقیق از نوع کابردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه تحقیق کلیه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز می باشند که باتوجه به هدف پژوهش از روش هدفمند تعداد 20 نفر در گروه ازمایش و 20 نفر در گروه کنترل انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل بسته آموزشی مهارت های ارتباطی یونسف (2004)، پرسشنامه خشم نواکو(1986)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (2001) و پرسشنامه تکانشگری ارنست بارت و همکاران (2004) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی مثبت بر میزان خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز تاثیر مثبت و معناداری دارد(05/0>sig). در این ارتباط آموزش مهارت های ارتباطی مثبت 259/0 درصد تغییرات خشم،717/0 درصد تغییرات فکر پرخاشگرانه، 548/0 تغییرات رفتار پرخاشگرانه، 804/0 درصد تغییرات احساس پرخاشگرانه، 614/0 درصد تغییرات تنظیم هیجان، 749/0 درصد کاهش سرکوبی، 719/0 درصد افزایش ارزیابی مجدد، 802/0 درصد تغییرات تنظیم هیجان،802/0 درصد تغییرات تکانشگری توجهی، 567/0 تغییرات تکانشگری حرکتی و 778/0 درصد تغییرات تکانشگری بی برنامگی نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز را تبیین می کند. بنابراین جهت بهبود و کنترل خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر می توان از برنامه های آموزشی مهارت های ارتباطی مثبت بهره گرفت