اثربخشی آموزش نقاشی بر بهزیستی روانشناختی و شفقت نسبت به خود در کودکان دارای والدین شاغل

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش نقاشی بر بهزیستی روانشناختی و شفقت نسبت به خود در کودکان دارای والدین شاغل بود. اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه کودکان دارای والدین شاغل شهر ایلام در سال 1401 بودند. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل). گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش نقاشی قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس بهزیستی روانشناختی برای کودکان(pwb-c) اوپری و همکاران(2018) و مقیاس شفقت خود برای کودکان(scs-c) سوتون و همکاران(2018) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار spss نسخه 24 در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که آموزش نقاشی توانسته است بهزیستی روانشناختی و شفقت خود کودکان را به ‌طور معناداری بهبود بخشد(05/0>p). می توان نتیجه گیری کرد که آموزش نقاشی می تواند به عنوان مداخله ای موثر برای بهبود بهزیستی روانشناختی و شفقت خود کودکان دارای والدین شاغل مورد استفاده قرار گیرند